(No nie bij, Mal, nie miałem gdzie zacząć :P)

***

Nie miał pojęcia, co się stało. Ba, psiakrew, własnego imienia nie pamiętał. Łeb mu pękał, krew zalewała oczy, z trudem utrzymywał się na grzbiecie jakiegoś smoka. Czuł tylko ból. Ból promieniujący po całym jego ciele rozlewał się coraz mocniej, coraz szybciej...Kątem oka dostrzegł jakiś budynek w lesie. Co właściwie się wydarzyło? Przez głowę czerwonowłosego przemykały jedynie nikłe strzępy wizji, rozmywające się błyskawicznie w obliczu kolejnych fal jebnięcia ogonem smoka w jego biedny mózg. Jacyś mężczyźni w szarych kapturach. Walka. Jakieś lasy...Mgliste poczucie, że musi uciekać, schronić się, chwilowo nie może przecież kierować tym czterdziestometrowym bydlęciem. Ciekawe, czy to jego własny smok? Przecież nie pamięta tego i już sobie zapewne nie przypomni. Himmel wstrząsnął się i ryknął sobie z cicha. Jednak zamiast zrzucić właściciela z grzbietu, użył swojego skrzydła do złożenia rannego pod drzwiami. Syknął, zadowolony z uwolnienia się od ciężaru. Mężczyzna, niewiele myśląc, uniósł chwiejnie dłoń i spróbował zapukać. Nie wyszło, niestety. Pozostaje mu tylko leżeć i zdechnąć na progu tego budynku. Przeepicka śmierć, po prostu, nic tylko podziwiać jego głupotę...W co on się, do cholery, wplątał? Gdzie był? I dlaczego od stóp do głów ocieka krwią? W pewnym momencie wyczuł znajomą aurę. Nie miał pojęcia, czemu, ale akurat tego gościa rozpoznawał.

- Mal...Cholera jasna, niech mi ktoś...pomoże... - tak brzmiały ostatnie słowa nieznajomego, zanim zemdlał.

Malcalen w międzyczasie, tak na dobrą sprawę dopiero wstał. Powoli ubrał na siebie skórzane ubranko, i zszedł na dół w kierunku Jadalni. Rozglądał się pod drodze w poszukiwaniu duszyczki z którą mógłby porozmawiać, cóż, a, że mógł tutaj spotkać tylko jedną osobę, to długo teoretycznie szukać nie musiał, wystarczyło wejść do pokoju Zerrave, ale jakoś nie chciało mu się zbaczać z trasy prowadzącej do miejsca w którym mógł napełnić głodny żołądek.
Gdy dotarł do celu musiał jeszcze tylko zejść do spiżarni po jedzenie, i coś do picia, może napiłby się herbaty, ale Zerri nie było pod ręką, i nie miał kto mu użyczyć płomienia aby mógł zagotować wodę, a rozpalać ognia klasycznymi sposobami mu się nie chciało. Rozejrzał się op wspomnianym wcześniej pomieszczeniu, wziął kilka jabłek i trochę chleba, z którymi natomiast wrócił do kuchni, usiadł na jednym z krzeseł i zaczął jeść.
Po pewnym czasie gdy przypomniał sobie, że tuż przed wstaniem, jeszcze gdy się rozbudzał zobaczył z okna znajomego smoka, właściwie przez niego postanowił wstać, w związku z tym teraz zaczął zastanawiać się czemu Natsu jeszcze nie wszedł do środka. Niemniej dokończył jedzenie, gdyż napełnienie żołądka uznał za ważniejsze. Wstał i powędrował do drzwi. Gdy je otworzył patrzył się przed siebie, więc początkowo nie zauważył wykrwawiającego się pod jego stopami kumpla. Wzruszył ramionami i zamknął drzwi, jednak gdy zrobił krok poślizgnął się i o mały włos nie zabił, chociaż dzięki umiejętnością utrzymał się na nogach.
-Co jest kurwa? - Powiedział do siebie i spostrzegł krew pod stopami. Chwilę się zastanowił po czym otworzył ponownie drzwi i spojrzał w dół. Cóż nie można zaprzeczyć, że doznał sporego szoku, jednak pierwsze co zrobił to walnął facepalma. Dopiero wtedy podniósł kumpla... Kiedy wrzucał go sobie na ramię powiedział do nieprzytomnego.
-W co ty się debilu wpakowałeś? - Gdy już miał Natsu na ramieniu wniósł go do środka.

z/t z Natsu